Sigarayı savunmak

Muhterem kardeşlerim…

“Bütün dünya sigaraya savaş ilan ederken, sigara nasıl savunulabilir?” diye düşünenler olabilir.

Ancak sigarayı kimse savunmaz. Normal insan, sigaranın zararlarını inkâr edemez. Biz, sigara zararsızdır demiyoruz. Bizim endişemiz, mubaha haram denme korkusudur. Harama helal demek gibi, bu da tehlikelidir.

Bütün fıkıh kitaplarında, “Zarar vermeyen miktarı mubahtır” deniyor. Salih bir doktor bir kimseye, bir tanesi de sana zarar verir derse, ona haram olur; ama bu umuma şamil edilemez. Demek ki ölçü, zarar verip vermemesidir. Bir tek sigara içen bir kimseye, haram işledin demek, çok veballi bir iştir.

Şahsen, sigaradan nefret ederim. Ömrümde hiç sigara içmedim; fakat kendimiz sevmiyoruz diye, mubaha haram demekten Allahü Teâlâ’ya sığınırız.

Âlimlerin çoğu tütüne mubah demiştir. Mesela Şeyh-ul İslam Ebülbeka, Ahmed bin Ali Hariri, İsmail Meraşi, kadi Abdürrahim, Ganim bin Muhammed Bağdadi, Şeyhul İslam Behai, Muhammed Tarsusi, Muhammed Kehvaki, Mısır âlimlerinden Yusüf Decvi ve Muhammed bin Abdülbaki Zerkani, allame Abdülgani Nablusi, Abdürrahman bin Muhammed İmadi, allame Ali Echüri, Mahmud-i Samini, Osman Bedreddin, seyyid Abdülhakim efendi, büyük âlim, veliyyi kâmil mevlana Halid-i Bağdadi hazretleri buyuruyorlar ki:

“Zarar ve alışkanlık yapmayacak kadar az içilen tütüne haram ve mekruh demekten sakınmalı, kesesine ve sıhhatine zarar vermeyecek kadar az içenleri fâsık, günahkâr bilmemelidir.”

Efendim;

Tütün içmek israf mıdır?

İsraf, malı haram olan yere vermektir. Azı da, çoğu da israf olur. Büyük günah olur. İçki ve kumar için vermek böyledir. Sigara haram olsaydı, buna az veya çok verilen para israf olurdu. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:

“İnsanın bazı arzuları, tabiatından ileri gelmektedir. Hiç kimse bu isteklerden kurtulamaz. Mesela, sıcakta, insanın tabiatı serin bir şey içmek ister. Soğukta, sıcak bir şey ister. Böyle istekleri yapmak nefse uymak değildir. Çünkü tabiatımızın zaruri istekleri mubahtır. Bu ihtiyaç maddelerini lazım olduğu kadar kullanmak sünnettir. Çünkü bu tabii istekler nefsi emmarenin arzularının dışındadır. Nefs, mubahların lüzumundan fazlasını ve haramları ister.” [Mektubat 3/27]

Malı, ihtiyaç olan mubahlara harcamak israf değildir. Günah olmaz. Sigaraya alışmış kimsenin tabiatı ekmek ister gibi, tütünü istiyor. Böyle kimsenin, ihtiyacı kadar kullanması israf olmaz.

Allahu Teâlâ ümmeti Muhammed’i kendisine layık kul, Habibine layık ümmet eylesin. Din düşmanlarını da ıslah eylesin. (Amin)

(KAYNAK: Tam İlmihal Saadeti Ebediyye)