SEN! Evet, Sen

Gazze’de yaşanan zulmü hissettin mi yüreğinde. Kendini koyabildin mi bir Filistinlinin yerine. Hissettin mi onun acısını vicdanının derinliğinde. Yoksa gözlerinimi yumdun, kulaklarını mı tıkadın Filistin gerçeğine.

Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın deyip, hayatın en şaşalı yerinden devam mı ettin yaşamına? Yoksa gözlerin vahşetin yüzüne, kulakların da aşinamı oldu zulmün sesine?

Ya o,Filistinlilerden biri sen olsaydın. Yine her şey aynı olur muydu senin için. Yoksa can senin canın olunca değişir miydi bakış açın.

Görür müydün? O zaman bütün gerçeği çıplaklığıyla.

Bombalar yağarken gökten yağmur gibi yeryüzüne, kıyamet kopmuşçasına zifiri karanlıkta kalsaydın, o korkunç sesle uyansaydın ve görseydin etrafındaki o mahşer yerini.

Gözlerin şahit olsaydı yıkılan binalara, gecenin bağrından kopup gelen etrafı toza, dumana boğan alev toplarına,

 Allah Allah… Diye inleyen insanlara, ruhunu teslim eden canlara, “ölme, ölme” diye feryadı basan kadınlara ne olduğunu anlamayan ve gördüğü manzara karşısında dehşete düşen ve korkudan anasının eteğine sarılarak ağlayan çocuklardan,

Acaba nasibini alır mıydın ?

Sen hiç ölümün kentinde yaşadın mı?

Evine isabet eden bir bombayla, yıkıldı mı yuvan? Üzeri kanlar içinde ana, baba diye inleyen evladın oldu mu hiç?

Korkuyla gözlerini dikti mi yavrun gözlerine? “ Ne oldu bana baba”dercesine.

Güvenli bir yer bulabildin mi canını kurtarabilmek için sağanak sağanak yağan misket ve fosfor bombalarından?

Hissettin mi ölümün soğuk nefesini ensende? Sıranın sana geleceğini bile bile ölümün kol gezdiği Gazze sokaklarında yaşam mücadelesi verdin mi? Açlığı tattın mı günlerce ve zemheri soğukta kaldın mı hiç?

 Kana doymayan İsrailli yahudinin namlusundan çıkan,

Kalleş bir mermiye hedef oldu mu Canın?

Yara aldın mı sende Filistinli Müslüman gibi kalbinden? Yere yığılıp kaldın mı? Hayatın geçerken gözlerinin önünden, ailenden kimsenin geride kalmamasını istedin mi? Zulmün eteğine bırakmamak adına. Ve ; “Bütün Dünya bizi unuttu bir tek Rabbimiz var.” derken Acaba Zalimle beraber Zulme göz yumanları ve ses çıkarmayanları da Allah’a havale ettin mi?

İşte bunlar Filistin’in Çığlıkları ve Gazze’nin kanlı gözyaşları…

Bu olayları yaşayan sen olsaydın tekrar hiçbir şey olmamış gibi, umursamayıp devam edebilecek miydin hayatına? Boş boş bakıp geçecek miydin olup, bitene. Yemeğini yiyip, çayını yudumlaya bilecek miydin sindire sindire?

 Rahat uyuyabilecek miydin,sımsıcak döşeğinde.

Gözlerini kör, kulaklarını sağır mı edeceksin?

Televizyonda gördüğün vahşetin ve soykırımın her karesine.  

Hayır!

Sen bu olmamalısın. Orada Filistin halkı katledilirken buna göz yummamalısın.

Sen!

Filistinli Mazlum Müslüman halkın bedduasından uzak, onlara reva görülen zulmü kınayan, diliyle dua edip, kalbiyle Allahtan yardım dileyen ve her halükarda yardım elini onlara uzatansın.

Neden biliyormusun?

Çünkü Sen, Muhammed (s.a.v)  ümmetisin de ondan.

Selam ve Dua ile…