Oldu da bitti maşallah

Yer Türkiye Büyük Millet Meclisi... 

Tam tekmil vekil dolu içi (!) Gündemde, maaşlarına yapılacak zam var...Herkeste bir heyecan bir heyecan...Meclis Başkanı oturumu açıyor. Kimsede çıt yok. İğne atsan duyulur... 

 Basit anlaşmazlıklar yüzünden ringe çıkan boksörler gibi birbirlerine saldıran vekillerimiz, daha önce kavga ettikleri vekil arkadaşlarlarıyla can ciğer kuzu sarması...Hepsi biraz sonra onaylarına sunulacak zam oranına odaklanmış , bekliyorlar... 

Nihayet başkan tasarlanan zam oranınını gür sesiyle onaya sunuyor. 

"Kabul eden..? Etmeyen..? Kabul edilmiştir! " Her şey jet hızıyla oluveriyor bir anda... E tabi bu arada vatandaşa da "Oldu da bitti Maşallah " demekten başka bir seçenek kalmıyor haliyle ... 

Peki Emeklinin, İşçinin, Memurun, Asgari ücretlinin maaşları nasıl belirleniyor ve ne kadar sürede şekilleniyor dersiniz? 

Nasıl olacak, aylar sonra tabi ki...

 Adamlar belirlenen süreye kadar meraktan yerlerinden dört dönüyorlar... Açıklandı, ha açıklanacak diye... 

Nihayet aylar sonra zam oranları açıklanıyor. Herkesin yüzünde büyük bir hayal kırıklığının fiziksel yansımaları arz-ı endam ediyor ister istemez...Memnuniyetsizlikleri tavan yapmış durumda... Haklılar da ..! Herşey ateş pahası. Bir ekmek olmuş bilmem kaç para. Akaryakıt öyle. Kiralar tam bir facia...Hal böyle olunca , Allah, fakir- fukaranın yardımcısı olsun demekten başka çare kalmıyor... 

Sorulduğunda, enflasyon, yok deflasyon. Yok bilmem ne...Neymiş efendim tasarruf tedbirleri alınmalıymış. Herkesin biraz daha dişini ,biraz daha kemerini sıkması gerekiyormuş.Hay hay...Baş göz üstüne.Söz konusu vatan ise,gerisi teferruattır; ama bir şartla..! Buna katılımın her kesimde olması gerekiyor. Aklıma Nasrettin Hocanın bir fıkrası geldi. 

Merhum,adamın birine misafir oluyor. 

 Yemek zamanı sofraya sadece bir kap çorba koyan ev sahibi, çorba tabağını alıp, başlıyor kaşıklamaya... Her kaşıkta "Oh öldüm" diyerek çorbayı içiyormuş. Hoca bir, iki yutkunduktan sonra, birden uzanarak ; adamın elinden çorba tabağını kapıp, 

"Yahu bırak biraz da ben öleyim" demiş... 

 Nedense yıllardan beri kemer sıkmak, sabretmek, sıkıntı çekmek , tavsiyeler dinlemek hep garip , gurebanın kaderi oldu...Şimdi birazda vekillerimiz bu ekonomik tedbirlere katkı lütfetsinler de, görelim! 

Her zaman vatandaşa bu kadar da yüklenilmez ki..! Ortada kaldırılacak bir taş varsa, herkesin elini altına koyması gerekmiyor mu !

Zayıf temeller üzerinde bina yapmanın bir mantığı var mı sizce ? 

Ekonomik durumu dibe vurmuş yoksullar, sırtlarına yüklenen bu tedbirleri ne zamana kadar taşıyabilecekler dersiniz, yorum sizin...

Yinede her şeyin en iyisini büyüklerimiz bilir diyerek yazımı sonlandırıyorum. 

Allah bu ülkeye, millete zeval vermesin..!