Kurtulmanın tek çaresi

Muhterem Kardeşlerim…

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:

Peygamber Efendimiz, “Ölmeden önce ölün” buyuruyor. Öldükten sonra bütün gerçekler ortaya çıkacak ve insanlar eyvah diyecekler. Öldükten sonra, dinimizin bildirdiği her şeyin doğru olduğunu göreceğiz. Ölmeden önce ölmek demek, başımıza gelecekleri şimdiden görmek demektir. Öldükten sonra karşılaşacağımız bu işlerle ölmeden önce karşılaşmaya çalışmak, yani ölmeden önce bunların gerçek olduğuna yakîn elde etmek demektir.

Efendim;

Bugüne kadar geçen ömrümüz gitti, hayal oldu, bundan sonra da öyle olacak. Kurtulmanın tek çaresi, kurtulanlarla beraber olmaktır. İyilerle beraber olmak, kurtulmanın alametidir. Âhirette kiminle beraber olmak istiyorsak, dünyada onunla beraber olmalıyız. Kendi başımıza kaldığımız müddetçe, felaketten kurtulamayız. İyi arkadaş seçmeyen, kurtulamaz. Kötülük, bulaşıcı bir hastalıktır. İyilik, her zaman çok zor yayılır; çünkü iyiliğin baş düşmanı insanın kendisi yani nefsidir. Kötülük ise çok çabuk bulaşır; çünkü nefs ona müsaittir. Kabulü içerden görür.

İki kişi bir araya gelince dedikodu, gıybet yerine, dinimizi öğrenmek için, uygun bir ilmihalden birkaç satır okumalı, yani Allah demeli. Düşüncesi yalnız dünya olan kişilerle görüşmemeli, onlardaki dünya sevgisi bize de bulaşır. Görüşme mecburiyeti olunca da, ihtiyaç kadar yanında durup, hemen oradan uzaklaşmalıdır.

Bir mümin, din kardeşine ait hoş olmayan bir iş duyarsa, yetmiş özür kapısı aramalı. Yani bunu şu haklı sebepten dolayı işlemiştir diye, yetmiş tane mazeret bulmalı. Yine kalbi rahat etmezse, “Bak arkadaşın sana yetmiş tane mazeret söyledi, sen onun bu kadar özür dilemesini kabul etmiyorsun” diyerek, nefsini azarlamalı.

Büyük zatlardan istifade etmek için iki şart lazımdır:

1- Sahih-ül-Yed olmaktır; yani hocasının, onun da hocasının, böylece Resulullah Efendimize kadar silsilesinin belli olması gerekir.

2- İntisap ettiği, bağlandığı ve Resulullah’a kadar silsilesi belli olan bu zat hakkında, “Bu Allah adamı mıdır, değil midir? Bu anlattıklarında yanlışlık doğruluk var mıdır, yok mudur?” diye zerre kadar şüphesi olmamalı. Böyle zerre kadar şüphe varsa istifade yolları kapanır. Feyz, güneşin ışığı gibi ona yine gelir; fakat içeride zehre dönüşür; aynı şeker hastasının baklava yemesi gibi olur. Nitekim Allahü Teâlâ mealen, “Kur’an-ı Kerim, imanı olanların imanını, kâfirlerin de küfrünü artırır” buyurdu; çünkü Kur’an-ı Kerim nurdur.

Büyük zatlardan biri vefat etmiş, mezarlığa defnetmişler. Bir başka zat, bu zatı rüyasında görmüş; ama devamlı ağlıyormuş. “Efendim niye ağlıyorsunuz?” diye sormuş. O da, “Bu mezarlığa gelen on kişiden sadece biri imanlı geliyor. Ona ağlıyorum” buyurmuş. İmanla ölmenin yani kurtulmanın yolu ise, kurtulmuş olanları yani Ehl-i Sünnet Âlimlerini sevmek, onların yolunda olmak ve onların yolunda bulunanlarla beraber olmaktır.

İstiğfarın önemi

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:

İstiğfar etmek çok kıymetlidir. Beladan, kazadan muhafaza eder. Vasıtaya binince, mutlaka üç kere istiğfar duasıyla “Bismillahillezi…” diye başlayan duayı okumalıdır. Manası, ya Rabbi, yerde ve gökte sana sığınırım demektir. Bunları okuyunca, yerde ve gökte kazadan beladan korunulur.

Âyet-el Kürsiyi okumak da iyidir. Ayrıca Hud Suresinin 41. Âyet-i Kerimesini okuyanın da kazadan emin olacağı Hadis-i Şerifle bildirilmiştir.

Kur’an-ı Kerim öyle bir Kitab-ı İlahidir ki, onun her harfinde yüz bin derde, yüz bin şifa vardır. İlaçların bir kısmının etkisi kesindir, bir kısmınınki ise zannidir. Yani bir kısmı mutlak şifadır, bir kısmı ise, şifa olabilir de, olmayabilir de. Kur’an-ı Kerim ise, kesin şifadır.

Bir Âyet-i Kerime meali şöyledir:

“O Kur’an, iman edenler için bir hidayet ve şifadır.” [Fussilet 44]

Bir Fatiha üç İhlâs