İSLAM İŞİN KOLAYINA KAÇMAK DEĞİLDİR

Eğer Ebubekir-i Sıdık gibi  yardımlarla ilgili ayetleri işitip; tüm mal varlığını yoksullara dağıtıktan  sonra,sadece avret yerlerini hurma yapraklarıyla örttüp,mescide dönecek kadar bir  inanca;Hz Ömer gibi, halife olmanın tüm sorumluluğunu ta benliğinde his ederek, sırtına  çuvallar yükleyip; ekmek yapsınlar diye yoksulların evine buğday taşıyacak kadar adilane bir istidada sahip olabilseydik;şimdi İslam olarak hak ettiğimiz statüde en zirvede yerimizi alabilecek;

Emevi halifesi Ömer bin Abdülaziz dönemindeki gibi altın  bir çağ yaşayabilecektik.

Zengin sofralarınızda iftar vakti orucunucu açtığınız esnada;başkalarının çöp konteynerlerinde yiyecek arıyor olmasını  gözlerinizin önününe getirmişliğiniz oldumu hiç?..Veyahut bu pandemide,gündelik çalışan garibin,yasak olduğu için çalışamayıp,evde kalırken ne yiyip, ne içeceğini vicdan aynanızda görüp,yüreğinizin ta derinliklerinden süzülüp gelen bir acıyı his ettiniz mi?Bir salgın vardır ve herkes bundan mustarip...Peki,' Vay be!..'dedirtecek kadar fakir fukaraya yardımlar tam anlamıyla yapılıyormu;bilinmez.Tek bildiğim meşru dairede makbul olanın noksansız ifa edilmesidir...Tıpkı namazın  abdestiz, duasız noksan kalacağı gibi...

Hani  müslümanlar kardeşti...Ne oldu o dini duygular?!.Egosal fırtınaya kapılıp  gitti mi yoksa...

"Komşusu açken,tok yatan bizden değildir"sözü, bir lafügüzaf'tan mı ibarettir  yoksa... Kur'an'da;yardımlarla ilgili onca süre ve ayet varken,bunların tam uygulanmıyor olması kişiyi inandığı dine karşı mesul tutmaz mı?