İlahi Sınav

"Yaratılanı sev Yaratan'dan ötürü" Yunus Emre.

Hiç bir canlı yoktur ki, mükemmel yaratılmış olmasın. Bir Sivrisineğin bile; Yüce Allah'ın eşsiz yaratılış tarzına konu olması, onun yarattıklarına karşı muhabbetkâr olmasının en bariz argümanıdır.

Her canlı onun künfeyekun tezgahında ayrı bir özenle ve latifane bir işleyiş’ten sonra varlık boyutuna dahil olur.

Bu canlılar içinde insan için, Eşref-î mahluk sıfatıyla bir taltif'in her daim gündemde kaldığı, bunun Hamd ve senâlar'a sebep teşkil ettiğine dair bir kıymet olduğu telakki edilmesi, nimeti küfrân kuyusunda zayi etmemek adına elzemdir.

Yüce Allah'ın; Dar-ül imtihan yaptığı bu dünyada, başarı oranlarını yüksek tutmak için insanlara, yarın Mahkeme-î Kübrada rezil ve sefil olmamaları için onca peygamber Evliya ve esfîyayı rehber olarak göndermiştir.

Gönderdiği kitaplar, sırf söz konusu sınavı başarıyla geçmemiz içindir.

Hal böyleyken her canlıya karşı; hele insanoğluna, tepeden bakma, horlayıp küçük görme gibi hareket ve düşünceler içinde olmanın doğruluğundan bahs etmek mümkün mü?

Din, dil, ırk, gibi ictima-î  marazâ'lara davetiye çıkaran tüm menfi kavramların bertaraf edilmesi gerekirliliği konusu ile ilgili, Kur'an'da  sürekli bir deklârasyon'un  yapıldığı bilenler için muğlak olmasa gerek.

Bediüzzaman hazretleri'nin "Mariz bir asrın, hasta bir unsurun,alil bir uzvun deva-î reçetesi İtibba-ı  Kuran'dır"sözleri  beyin arenasında karanlıkta  kalmış köşelerine nurani pırıltılar'ını armağan ediyor.

Kişilerin ehven ve tek düze yaşam şekillerine  bakıp,onları beğenmemek veya toplumdan soyutlamak ile ilgili bir davranış içinde olmanın;yaratılış kurallarına aykırılığı söz konusu ettiğinin  idrak edilmesi gerekir.

Her gün bir yerlere giderken veya gelirken; sokakta uyuduğunu gördüğümüz bir çocuğun, bir yaşlının,çöp bidonların'da yiyecek ararken rastladığımız bir insanın durumunu görmezden gelip , duyarsız'lığın dayanılmaz hafifliğine sığınma'nın bir çıkar yol olduğunu söyleyebilir miyiz?

Burada bir empati yapabilmenin istidad'ını elde etmenin huzurunu yaşamak daha insanî olmaz mı?

Tüm bunların bir imtihan için olduğu söylense kanımca yanlış olmasa gerek.

Bişrî Hafi gibi bir günah kârı,evliya seviyesine yükselten,onun;kuyuya inip;susuz kalmış bir Köpeğe su içir'mesi değil midir?

Kur'an verilerine dayalı bir adaptasyon, toplumsal ilişkileri müspet  mecralara çekip dizayn edecek en reel yöntemdir .

Çünkü beslendiği kaynağı Allah korkusu olan bir vicdan'ın icra-yi muhasebesi,adalet,hoş görü, karışılıklı anlayış ve tevazu üzerinedir.

O halde toplumu kategorize etmekten kaçınıp, tefrika seli'nde kaybolup gitmesini önlemenin yolu;önüne tevhid duvarını örmek'ten geçer.