Bir Garip Virüs İşte!

İnfial, itidalli bozar. Tek çare; aklî bir yolda mantıksal fener eşliğinde sükûnetli adımlarla bir yolculuğu gerçekleştirmektir.

Her Kışın bir Baharı doğuracağı gibi; her sıkıntının da sonu mutlaka rahatlık olacağı kaçınılmaz.

Planlı, projeli her mücadele; cesur ve kararlı duruşlarla bizi istenilen sağlık seviyesine yükseltir.

Sabır ve metanet; varlıklarına zor katlandığımız öğeler olsalar bile; bu sıkıntılı süreç, istemesen de onlarla bir birlikteliği zorunlu kılabilir.

Gelmişin, yaşam platformunda bir müddet oyalandıktan sonra mazi çukuruna gömülüp, hatıralar statüsünde yer alacağını söylemek kehanet değildir.

İşte bu noktada sabır ve metanet bu kritik dönemin vazgeçilmezleridir.

Ve tedbir; zorda olsa, takdir edilenin müspet sonuç vermesi bakımından yapılması zaruret kıvamında yoğrulması gerekendir.

Yoğururken çekilecek zahmetin, Rahmete dönüşeceğinin tahmini rahatlığı; insan yüzünde bir tebessümü yansıtması olağandır.

Çokta kızıp hırpalamaya gerek yok bence... Sonuçta bir görevin ifası için nüzul etmiştir bu virüs... Görevi bitince bize bay bak diyecektir İlla ki... Bakın onun sayesinde global bir dayanışma ve yardımlaşma yaşanıyor, kıymetini bilmek gerekir.

Gelen Allah'tan deyip, yine onun dergâhına sığınırken, Atımızı sağlam bir kazığa bağlamayı ihmal etmeyeceğiz.