YENİ DOĞAN ÇOCUĞA İSİM (AD) KONULMASI

    Urfa'da her ailede yeni doğan çocuk birkaç günlük olunca aile bireyleri toplanır, yeni doğan çocuğa isim takmak için bir araya gelirler. Eğer yeni doğan çocuğun dedesi sağ ise çocuğa isim vermek dedeye düşer. İsim takmak için çağrılan yakın akrabalar ve çok yakın dostlar o eve gelirler, ağırlanırlar. Hoşbeşten sonra yeni doğan bebek, dedenin kucağına verilir. Dedesi çocuğun ana ve babasına sorar: "Çocuğa bir isim düşündünüz mü?" Onlar da bir isim belirlediyse: " Valla bizim niyetimiz buydu ama dedesi başka bir ad münasip görmüşse onu koysun" derler. Çoğu kez ailenin ilk çocuğu ise dedesinin veya nenesinin adı konulur. Bazen de müştereken belirlenen bir isim verilir çocuğa.

    Dedesi veya ailenin büyüğü kim ise kucağındaki çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okur ve çocuğa uygun görülen isim kulağına söylenir. "Adını ben koydum ömrü ve rızkını veren yüce Allah'tır. Allah ömrünü uzun etsin, rızkını bol etsin, kaza ve beladan korusun. Allah, ana ve babasına evlat acısı göstermesin" der ve çocuğun hediyesini takar.

    Şanlıurfa kültüründe yeni doğan bebeğe doğduktan birkaç gün sonra "Doğdu" ya bayanlar tarafından gidilerek hediyeler takılır. Çocuğa isim takıldıktan sonra çiğköfte yapılır. Gündüzden hazırlanmış tatlılarla mükellef bir sofra kurulup yenir. Uzun ömürler, bereketli ve uğurlu olması dilek ve temennileri iletildikten sonra herkes evine dağılır.