TABU 5.Bölüm

 Biri omuzlarından tutmuş sarsıyor, "Ahmet ..! Ahmet..! " diye bağırıyordu...

Ahmet, uykudan kan ter içinde uyanıp, doğrulunca, yatakta yanında Selma'nın endişeli bakışlarıyla karşılaştı. Karısı; az önce onu gördüğü kâbustan uyandırmış; endişe içinde kalkmasına yardım ediyordu...

-Kâbus görüyordun galiba hayatım... Uykuda çırpınıp duruyordun. Çok korktum...
-Korkmana gerek yok Selmacım, alt tarafı bir rüya işte... Gece anlatılanlar rüyama girdi herhalde... Saate baktı dörde geliyordu..." Daha sabaha çok var, hadi yatalım karıcığım " dedikten sonra sarılıp yattılar...

 İkisi de o gece pek sağlıklı bir uyku uyumadan  sabahı zor etti...

Ahmet alelacele giyinip çıkmak üzereyken, Selma "Nereye hayatım, sana kahvaltı hazırlıyordum..." Ahmet, "Okula geç kalıyorum karıcığım, hem pek iştahım da yok" deyip dışarı çıktı... Selma arkasından sonsuz bir sevgiyle baktıktan sonra, "Rabbim seni korusun" diyerek ardından  dualarını peşpeşe sıraladı...

Bir hafta sonra hastaneye kontrol için psikiyatri kliniğine gidip doktora göründüler...

Doktor onları güleç yüzle karşılayıp,"Buyurun oturun" dedikten sonra;
Selma'ya bir baba şefkatiyle bakıp,"Nasıllarmış bakalım hastamız "diyerek aynı şefkati ses tonuna yansıtarak sordu.
 Selma o evde yaşanan  gariplikleri en ince ayrıntılarla  doktora anlattı...

Doktor olanları hayretler içinde dinledikten sonra,"Eğer bunlar gerçekten yaşanmışsa, veya daha evvel  yaşamış olduğun bir zaman diliminde psikolojik bir travma sonucu oluşan bir bilinçaltının sana oynadığı bir oyun değilse; bunun altında yatan nedenlerin izah edilmesi pek mümkün olmayabilir... Burada bu tür olayları bilimsel yönde anlatmaya çalışmak zor gibi görünüyor. Her ne kadar bu tür vakaları başka perspektiften ele almak gayr-i ilmi gözükse de, bu koca evrende sadece bizim yaşamadığımızı bilmenizi isterim... Bizim dışımızda da bazı varlıkların olduğu tüm semavi kitaplarda mevcut...
 Hanım kızım, anlattıklarına bakılırsa, sana herhangi fiziki bir saldırı veya şiddet yok... Sadece görüntüsü ile ilgili olarak bir durum söz konusudur... Okuduğun o ayet...
Selma" Nas suresi hocam onu okudum..!"
-Evet... Onu okuyunca ortalığın sakinleşmesi, gördüğün her neyse güzel bir şekle bürünüp, seni davranışlarıyla duvarın dibine kadar davet ederek yazı yazması, hem tuhaf; hem onun zarar verecek bir varlık olmadığı yönünde bir fikri tecelli ettiriyor... Duvara yazılananlar, sanki sana verilmek istenen bir mesaj gibi geldi bana. Mesaj; ama ne..? Keşke çözebilsek..! Size zarar verseydi bunu zaten çoktan geçirdiğiniz süreç içinde yapardı...
Belki bu söylediklerimi; bir tıp adamına yakışmıyor  şeklinde değerlendirebilirsiniz... Fakat öyle şeyler var ki; bunları beş duyularımızla algılayabilmemiz mümkün değil... Bazen bilimin de karşısında aciz kaldığı, çözemediği durumlar olabilir. Sonuçta canlı varlıklar olarak aciz yaratılmışız.
 Bu aciziyeti idrak etme noktasında; Allah’ın sonsuz azameti ve yarattıklarını korumakla ilgili sınırsız gücü,tüm mahlûkatın; özelikle insanın kendini rahat ve güvende his etmesine sebep teşkil eder...
Bu evrende her varlığın bir yaşam alanı; kendisine tanınmış belli bir hareket sınırı vardır... Allah istemedikçe o sınırların ihlal edilmesi mümkün değildir... Şimdi gidin,ya bu olanların ürkütücü yönlerini bir tarafa bırakıp , soğukkanlılıkla bir hikmet çerçevesinden çözmeye çalışın; ya da oradan terk-i mekan edip; bu olanlardan kurtulma yoluna bakın..!

Bu sözlerden sonra, doktor yeniden bir ilaç reçetesi düzenleyip Selma'ya uzattı.
 --Sana değişik bir hap yazdım. Daha önce verdiğim ilaçları kullanma istersen! Bu senin daha rahat uyumanı, kendini daha iyi his etmeni sağlayacaktır... Sağlığınla ilgili  şu an herhangi bir problem gözükmüyor...Yine de menfi bir durum vuku bulursa, çekinmeden bana gelebilirsiniz...

Karı, koca veda edip tam kapıdan çıkmak üzere iken; doktorun "Ha bakın çocuklar..!  Benden duymuş olmayın, şu çarşıdaki Ulu camii var ya; oranın imamı derin bir âlimdir. Bu konuyu onunla da konuşursanız belki bir çözüm elde edersiniz... Tabi beni de bu konuda haberdar ederseniz memnun kalırım...