Geldi geçti yine bahar çağları

Kışa tebdil etti, hal zora düştü

Solmaya yüz tuttu ömür bağları

Bülbül ahüzara, gül har'a düştü

Her hüzne vesait bir his ki arız

Sunduğu safi gam, can'a muarız

Bir matemi hava ufukta bariz

Yaşanan gün saat yıl kâra düştü

Çağlayan ırmaktır akıyor hayat

Hüzünle geçiyor her an her saat

Yok eskisi gibi, bir şevk, nede tat

Mecal tükenmekte, can dara düştü