Bu şehir benim şehrim.

Bu şehir, İbrahim'in, Eyyub'un şehri.

Bu şehir, benim şehrim.

Bu şehir, görünmez, kaybolmuş, tarihler, harpler, hırslar şehri.

Bu şehir, taşa oyulmuş aşklar, yarlar ve nefisler şehri.

Bu şehir, İsa'nın kutsayıp methettiği şehir.

Bu şehir, Musa'nın hayalindeki şehir.

Bu şehir, Harranlı, çoban Yakub'un şehri.

Bu şehir, Abgar'ın Rabbine, "Hak" dediği şehir.

Bu şehir, sular, seller, saraylar ve abide şehri.

Bu şehir, atlar, ceylanlar, kuşlar ve balıklar şehri.

Bu şehir, Nebi'ler, Nabi'ler, şeyhler, evliya ve keramet şehri.

Bu şehir, ihvanlar ve Rab'bine abut olmuş kullar şehri.

Bu şehir, aşkına zahit olmuş, mecnunlar şehri.

Bu şehir, Nemrud azmini yıkan, İbrahim'e devrim yapan şehir.

Bu şehir, Berzah'da, seccade açıp, diz çökmüş, tesbih çeken ağabeytler şehri.

Bu şehir, ervahlar, ruhlar ve şahlar şehri.

Bu şehir, Halilurrahman'da dolaşan seyyidler, dervişler şehri.

Bu şehir, Eyyub'a "kalk" diyen şehir.

Bu şehirde, "Rab Rab" diyen sedalar var.

Bu şehirde, zikredip, "Hay" çekip, nefsini bedenini yok edenler var.

Bu şehirde, karanlık gecede, toprağa yüz sürüp,

Huda'sından "Medet Ya Rab" deyip, kaybolanlar var.

Bu şehirde, bülbülü "lal" edenler, dili "şad" edenler var.

Bu şehirde, vuslata ermemiş, aşklar ve yarsız yarenler var.

Bu şehirde, ceddim, atam ve dedem var.

Bu şehirde, anam, babam, bacım ve gardaşım var.

Bu şehirde, yarim, yavuklum ve yavrum var.

Bu şehir, agitler, yigidler ve merdler şehri.

Bu şehir, Habib'ler, Halil'ler ve İbrahim şehri.

Bu şehir, Resul'ler, Nebi'ler ve Peygamber şehri.

Bu şehir, benim ruhum, bedenim, kimliğim ve her şeyim.