Malumunuz çok zor günlerden geçiyor ülke. Her taraf yangın yeri.
Depremler, seller ve ekonomik heyelanlar
Eee tabi gündemden bir türlü düşmeyen seçme ve seçilme telaşı, ateşten köyneği kapma yarışı.
Evet ateşten köynektir bazı telaşlar, şeytani bir tuzaktır bazı hevesler.
Tabi bunun idrakında olmak çok ayrı bir maharet, farkın da olup uzak durmak zaten üst düzey bir lütuftur Allahtan gelen.
Güzel ülkemin güzel insanları bırakın şu küçük çaplı ihaleleri sonra dünya ihalelerin hesabı ahirette sorulduğun da, o köynek ateşten olur, zebanileri onu tutuşturur durur, sırtınıza yapışır.
Ah- u vah edersiniz ama nafile kelimesi yanında masum ve mahzun bir çocuk gibi kalır.

Şeytani bir sistemle kurulmuş olan dünya düzeninin bir parçası olmak için de insan bu kadar hevesli olmaz, olmamalı değil mi?
Biraz kapalı konuşuyorum belki ama zaten herkesin değil sadece vicdanen düşünen kimselerin anlaması ve ona göre köşesinde Rabbi ile irtibat halinde olması için yazıyorum.
 
Bırakın siyaseti sosyologlar, felsefeciler, gazeteciler, yazarlar ve siyasal bilimciler yapsın. 
Çünkü bu tür insanların işi hesap kitap yapmak, tez kurup tez çürütmek halka hitap edip halktan hitap almaktır. En basit anlamıyla ilgilendikleri alanlar hep bir beyin kritiğinin  temel aldığı alanlardır.

Siyasi figür olma telaşına doktor girdiğinde ortalık kasap doktorlara kalıyor. Eğitimci girdiğinde ortalık tiktokER gençlerle doluyor. çiftçi girdiğinde ise ortalık hormonlu domates ve dopingli inekten geçilmez oluyor.
Yani demem o ki her işi kendi ehline bırakalım biz de kendi işimize bakalım.
Yıllarca eğitim alanında dirsek çürütmüş insanların siyasete bulaşma telaşını çok etik bulmamakla birlikte çokta tehlikeli görüyorum.
Kimse kusura bakmasın tamamen bir kendini güvene alma ve duygusal anlamda tatmin etme yarışıdır.
Yoksa iyice yozlaşmış olan bir dünya düzeninde kimsenin kimse için fedakarlık yapmak için siyasete girdiğini de düşünmüyorum.
Gerekçesini yukarda anlatmıştım sevgili kardeşlerim.

Saygılarım ve en derin sevgilerimle…