Veri eski olsa da Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü kayıtlarına göre; Türkiye'de 55 yaygın, 23 bölgesel, 2 bin 381 yerel olmak üzere toplam 2 bin 459 gazete, 27 ulusal, 16 bölgesel, 215 yerel olmak üzere toplam 258 televizyon kanalı bulunduğu belirtiliyor.

Yaygın medya (ulusal), devletin ya da büyük sermaye sahiplerinin büyük miktarda çeşitli kitle iletişim araçları ile büyük miktarda insanı yönlendirmesiyle şekillenen yaygın ve hakim olan düşünce akımı olarak tarif ediliyor.

Birde yerel medya vardır ki, o da bulunduğu ilin veya bölgenin her türlü sorununu ve bu sorunların karşısında üretilebilecek çözüm önerilerini gündeme taşır. Yerel ile merkezi arasında köprü görevi görür. Vatandaşın gözü kulağı olur. Bu işlevini günümüzde büyük ölçüde kaybetse de, ülke basınına malzeme sağlar.

Bir zamanlar dördüncü güç olarak tabir edilen ve demokrasinin olmazsa olmazı olarak kabul gören ancak, hem ana akım, hem de yerel medyanın durumu günümüzde maalesef içler acısı. Bunun çeşitli nedenleri vardır elbette. Bunların en önemlilerini gazete sahiplerinin iktidarla olan ilişkileri, gazete ve gazeteciler üzerindeki baskılar, en önemlisi de habere daha hızlı erişimde sosyal medyanın etkisini sıralayabiliriz.

Gerek yaygın, gerekse yerel gazetelerin en önemli gelir kaynaklarının başında resmi ilan geliyor. Yukarıda da belirttiğim gibi ana medyanın patronları başka işler yaptığı için gazetelerini diğer gelirlerinden destekliyorlar. Ama yerel medyanın neredeyse tamamının böyle bir gücü yoktur, varsa da bu belli yere kadar gidebilir.

Diyarbakır’da resmi ilan hakkı bulunan 9 günlük gazete bulunuyor. Her gazete de en az 8-10 kişi istihdam ediliyor. Baskı maliyetleri ve vergi yükü her geçen gün biraz daha ağırlaşıyor. Bunu karşın resmi ilan geliri, 10-15 yıl öncesine göre neredeyse dörtte üç oranında geriledi. Bu da yetmezmiş gibi yerelin hakkı olan ilanlarda yaygın gazetelere veriliyor.

Bu gidişle Diyarbakır’dan Mardin’e, Urfa’dan Van’a ülkenin birçok yerindeki gazeteler kapısına kilit vurabilir ve onlarca insan işsiz kalabilir. Anlayacağınız yerel medyanın sorunu çok ve bu sorunların çözümü için güç birliği şart. İşte bizlerde bu noktada Diyarbakır’daki yerel medya mensupları olarak bir araya gelip Diyarbakır Yerel Medya Derneği’ni kurduk. Kuruluşumuzu da, kentteki tüm meslektaşlarımızın huzurunda ilan ettik.

Hazırladığımız basın bildirisinde özetle, ‘Gerek kentimizin politik ve ekonomik koşulları, gerekse de teknolojide yaşanan hızlı gelişmeler yerel basını etkileyen nedenlerin başında gelmektedir. Mesleğimizin saygınlığını artıracağız. Bugün geldiğimiz noktada yerel basının daha etkin bir hale gelmesi için öncelikle el ele vermek, ortak hareket etmek kaçınılmaz hale gelmiştir. Bu amaçla Diyarbakır’daki yerel basın camiası olarak, değişen koşullara göre yeni bir anlayış ortaya koymak, mesleğimizin saygınlığını artırmak, yerel basının hak ettiği yerde olmasını sağlamak umudu ve inancıyla bir araya geldik. Basın meslek ilkeleri çerçevesinde ve Diyarbakırlılık hassasiyeti içerisinde faaliyet yürütecek olan derneğimizin yegane amacı budur’ dedik.

Sorun çok, sorun yığınla. Dolayısıyla güç birliği şart. Dernek olarak hızlı bir şekilde ziyaretlerimizi ve üye kayıtlarımızı tamamlayarak, başta Basın İlan Kurumu nezdinde olmak üzere birçok girişimde bulunacağız. Amacımız yasaların bizlere tanıdığı demokratik tüm haklarımızı sonuna kadar kullanmak ve mesleğimizi onurlu bir şekilde yapmaktır. Önümüzdeki günlerde gelişmeleri meslektaşlarımız ve okurlarımızla paylaşacağız.

Sevgiyle kalın.