Nisa Suresi, 76. ayet: İman edenler

Allah yolunda savaşırlar; inkar edenler ise tağut yolunda savaşırlar. öyleyse şeytanın dostlarıyla savaşın.

Hiç şüphesiz, şeytanın hileli-düzeni pek zayıftır.

Şimdi

Ayetlerle hareket etseydik  savaşın içinde olurduk.

Peki kim savaşa girerdi.

Ümmetin Halifesi olsaydı 

Bu Ayetlerle hükmedilirdi.

Örneğin

Birçok toprağı mülkiyetinde barındıran 

Osmanlıyı düşünelim

Baştaki liderin 

İslamın halifesi olduğunu düşünelim.

Böylesi bir durumda 

Tek bir ağızdan çıkacak sözle savaşa girmek kaçınılmaz olurdu.

Allah, sizinle din uğrunda savaşmayan ve sizi yurtlarınızdan çıkarmayanlara 

iyilik etmekten ve onlara adaletli davranmaktan menetmez. Çünkü Allah, adaletli 

olanları sever. Allah, yalnız sizinle din uğrunda savaşanları, sizi yurtlarınızdan 

çıkaranları ve çıkarılmanız için onlara yardım edenleri dost edinmenizi yasaklar. Kim 

onlarla dost olursa, işte zalimler onlardır.

(Mümtehine:8,9)

Asıl Mesele 

Bugün devletlerin lideri başı var

İslamın lideri,halifesi,başı yok.

Peki ne yapmak düşer.

Selahattin Eyyübi 

Kudüse savaş açmıştır.

Ama Eyyübiler olarak girmemiştir bu savaşa.

Bu savaşı,bu şekilde kazananayacağını bilmektedir.

O gün bütün Müslüman toplulukları yaptığı görüşmelerle bir araya getirip,o şekilde kudusün üzerine yürümüş ve galipte gelmiştir.

Türkiyenin yapacağı bu süreçte bu,

Bu ümmetin davası.

La ilahe illallah diye şehadet getiren tüm liderler ve halklar bu mesuliyeti içindedir.

Şimdik bu mesuliyeti yüklenmediler

Tamam dediğim gibi 

Bazı durumlarda birliktelik lazım. 

Lakin 

Devlet bireysel olarak kendi düzeyinde yapılacaklar yapılmalıydı

Bir incirlik üssü kapanabilirdi.

Çok daha öteside yapılabilirdi.

Ama yapılmadı.

Herşey diplomasi görüşmelerden 

öteye gitmedi.

Sadece devlet olarak değil,halk olarakta öyleyiz.

Bugün yurt dışında gayri müslim dediğimiz halkın verdiği tepkiyi müslüman topluluklar olarak veremedik.

Çok daha ileri gideceğim

Bir yahudinin siyonistlere verdiği tepki kadar veremedik.

Düşünün artık yahudiler 

İsrail vatandaşı olmaktan duyduğu utanç ve zulme karşı duruşlarıyla İsrail vatandaşlığından çıkan nice israilli var 

Adamlar kendi milletinin zalimliği karşı mücadele ederken

İslam toplumları 

Müslümanlara yapılan zulme eli kolu bağlı duruyor.

Bu sorgulanır

Aslında hepimiz sorguluyorum zaten.

Tek bildiğim birşey varki 

Bu bize her türlü sıçrayarak

İster görsünler

İster görmesinler

İsterse tüm İslam alemi

Başını deve kuşu gibi toprağa gömsünler.

ALLAH 

AZİMÜŞŞAN

buyuruyor ki;

"İman edenler keşke bir sûre indirilseydi (de)

cihad etseydik, diyorlar." Derken açık ve

kesin bir sûre indirilip onda savaş anılınca, kalplerinde maraz (nifak) bulunanları görüyorsun: Sana öyle bir bakış bakıyorlar ki, ölümden baygınlık gelmiş kimsenin bakışına benziyor. 

ONUN DA BAŞLARINA GELMESİ PEK YAKINDIR."

Ayet bana şunu hatırlatıyor.

Şu an gazzeli kardeşlerimiz 

Birinci safta savaşıyorlar.

İkinci safta biz varız.

Düşman bize doğru geliyor.

Herşeyden vazgeçmeye hazır mıyız.

Hazırsak kendimizi psikolojik olarak savaşa hazırlayalım.

Çünkü gazze halkı bu savaşla yaşıyordu.

Oyüzden adamlarda iman taşıyor.

Tevekkül zirve yapmış.

Rabbim o imandan bize nasip etsin.