Bir dönemdi.

Öyle bir dönemdi ki, bizden daha şanslı olanlar vardı.

Allah Resulü (s.a.v) gibi

Bir liderleri önderleri,

Halifeleri,Peygamberleri vardı.

O dönemin sahabi kiramı çok ızdıraplar çektiler, ama onların ızdıraplarına ortak olan bir başları vardı.

Andolsun!

Sizden olan öyle bir elçi size gelmiştir ki,

sıkıntıya düşmeniz ona ağır gelir,

üzerinize düşkün, müminler için şefkat ve rahmetle doludur.

(Tevbe:128)

Ben o dönemi,

O altın nesli özledim.

Bizden şanslıydılar

Allah elçisi gibi bir

Liderleri vardı.

Ya şimdiki elçiler,

liderler.

Oturup,meclis kurup,birbirlerinin aklı ile hareket eden,o dahi zekalı liderler!

Gerçekten kime hizmet ediyorlar...

ALLAH AZİMÜŞŞANA MI?

Aliyya İzzetbegoviç buyurduğu gibi...

"Yeryüzünün öğretmeni olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olmak lazım."

Gökyüzünün öğrencisi olmak için KUR'AN dan,

Vahiyden beslenmen lazım.

Evet birileri seni sağa sola çekip istediği şekilde (KUR)'ARARLARSA

Ama sen Allah Azimüşşanın (KUR)'ANI ile (KUR)'ULMAZ isen

İslam alemine değil,

Müslüman halkın,

mezar taşlarına MAHİR olursun.

(KUR)'AN İle (ĶUR)ulmadıkları için

Bugün

İslam ülkeleri YOOOK!

Lider YoOOK!

Ses ŸÖOK!

Bilrsiniz,

Deprem olduğunda enkazın üzerine

kurtarma ekibi gider.

Ve seslenir,

"Kimse varmı"? diye

Ama Ses YOK!

İşte şu an

Gazze,

İsrail enkazının altında inliyor.

Bir (Mehdi) kurtarıcı bekliyor.

Ama;

İslam alemi liderlerinden,

ses YOK!

Meğer

Gazzeden önce,

İsrail enkazının altında,

İslam alemi ve liderleri kalmışta haberimiz yok.

Allah Resulü ( sav)ve sahabe-i kiram

gözlerimin önüne geliyor.

Yasir ailesinin yanına varır gibi,

"Ey Gazze Ailesi!

Sabredin!

Buluşma yerimiz cennettir" diyor.

Cennet !

Hakiki iman ehlinin,

Buluşma yeri cennet!

Rabbe kavuşma yeri cennet!

Muhammed Mustafa (sav)ile buluşma yeri cennet!

Dünya elbisesini çıkartıp,

Cennet elbisesine bürünüp,hakikat ile buluşmak

 cennet...

Ey Peygamberim

Ey liderim

"Semii"olan Rabbim

Ümmetinin sesini sana yetiştirsin,

İman ehli olarak,

Bizler yalnızız,

Ümmetin yalnız

Yalnızlık ve o yetimlik bizi,

mağfireti ile kuşatıcı ALLAH'A,

sahiblerin sahibine,götürüyor,

Ve

Artık

RAB ve BİZ varız.

Artık gönlüm daha huzurlu,

Üzülmüyorum eskisi gibi,

Beklemiyorum kimseden bir ses...

Rabbim gazzeninde sahibi,

Bizim de sahibimiz diyorum.

O yardımını esirgemez.

Merhametlilerin merhametlisi, en güzel şekilde yanına alır, diyorum.

Ya Resulullah (s.a.v) sana inen vahiy bana iniyor,

Rabbimle,kendimi konuşurken buluyorum.

"Muhakkak ki âhiret senin için dünyadan daha hayırlıdır.

Şüphesiz, Rabbin sana verecek ve sen de hoşnut olacaksın.

Seni yetim bulurken barındırmadı mı?

Seni yol bilmez halde bulup yol göstermedi mi?

Seni ihtiyaç içinde bulup da zengin etmedi mi?

(Duhan:4-7)

Artık kimseyi büyütmüyorum gözümde...

Çünkü yok yoklar.

ALLAH VE RESULÜ (S.A.V)

YETİYOR.

Yoklukta,

Tek VAR olana  sığınıyorum.

Vallahi bu huzur veriyor,gönlüme...

Billahi huzur veriyor.

Her ayetin muhatabı oluyorum.

Gönlüm teskin oluyor,

Rabbimin sözleri ile...

Kimse ile konuşmak istemiyorum.

Sözler boş,

Cümleler yetersiz...

Yetersiz olandan

"Yettim!"Sözünü duymak istemiyorum.

Artık yazıklar olsun demiyorum kimseye...

Çünkü görmüyorum,

Onların, yapılan zulümleri görmedikleri gibi,

Bende onları görmüyorum.

Silindi kimlikleri hafızamdan,

Sadece iman ehlini görüyorum.

Gözlerinden,

gönüllerinden

Kalbi "ALLAH" diye atanları görüyorum.

Ve onları herkesten üstün görüyorum

Ve şükrediyorum

Zafer inananlarındır.

Ama gerçekten inananlarındır.

ALLAH RESULÜNÜN

buyurduğu gibi;

İstemezmisin

Ya Ömer!

DÜNYA onların,

CENNET'Te bizim olsun...