Her insanda bulunan huylardan biridir, Öfke. 
Bir takım insanların kişiliğinde öfke, sinir baskın çıkarken bazı kimselerde bu yumuşak huy yahut yumuşak başlılık olarak kendini gösterir. Bir Hadis-i Şerifte: 
Bir adam Resulullah (s.a.v) gelerek, 
“Bana tavsiye de bulun” dedi. 
Allah Resulü (s.a.v), 
“Kızma” dedi. 
Adam arzusunu birkaç kez dile getirdi. 
Peygamberimiz (s.a.v) ona aynı şekilde “kızma” diye buyurdu. 
Hiddet ve öfkesi baskın olan kimsenin takip etmesi gereken yolu Allah’u Teâlâ bizlere Ali-İmran:134. ayette gösterir. 
“Öfkelerini yenerler. İnsanların kusurlarını bağışlarlar. Allah iyilik yapanları sever.” 
İnsan kimi zaman öfkesini bazen baskı yapmak için yenemez. Azgın öfke çok şiddetli bir intikama döner. Bu intikam duygusu kişide hırs olur. Artık intikam ve baskı bir amaç halini alır. Bu şiddetli öfke yenilmediği takdirde kişinin nefsi için çok ağır bir yük olur. Kişi öfkesiyle yatar, intikam duygusu ile kalkar. Huzur bulamaz. Ne gariptir ki, bu öfke hastalığına tutulan kişinin doktoru kendisi olduğu gibi ilacı da yine kendisindedir. 
Af! Evet af. 
Kişinin kalbi affeder ve nefsi de anlayış göstermeye başlarsa o yükün altından insan kurtulmaya başlar. Kalbi karanlıktan aydınlığa çıkar. Sıkıntıdan ferahlığa… Kalpte bir yumuşaklık başlar. 
Öfke yerini huzura bırakır. Vicdan da rahat eder. 
“Allah iyilik yapanları sever.” 
İşte Allah’ın hoşuna giden ve kulundan da yapmasını istediği harekettir bu. 
Ebu Hureyre’den rivayete göre bir adam: 
“Ya Resulullah! Benim yakınlarım var. Ben onlara gidiyorum, onlar bana gelmiyorlar. 
Onlara iyilik ediyorum, onlar bana kötülük yapıyorlar. Onlara yumuşak davranıyorum, onlar bana sefihçe davranıyorlar,” dedi. 
Resulullah (s.a.v): 
“Eğer söylediğin gibi ise, onlara kızgın kül yutturmuş oluyorsun. Böyle yaptığın sürece Allah’ın desteği seninle beraberdir” buyurdu. 
Kötülüğe iyilikle cevap vermek ne kadar ağır gelir nefse. Kişi nefsini ayaklar altına alır, Allah da ona gururdan, kibirden sıyrıldığı için dayanma gücü verir. Onun yaptığı iyilik karşısında görmüş olduğu kötülüğe karşı da büyük bir sabır… 
Çünkü Allah’ın desteği kendisi iledir. O kötülük görse de yaptığı iyiliğin huzuru içindedir. Vicdanı rahat gönlü sükûnetle kuşatılmıştır. Onlar öfkesini yendikten sonra af ile bağışlayanlar yani Muhsin “ihsan eden” kimselerdir. Allah Muhsin kimseyi sever. 
Ey Allahım! Bizimle beraber ol, bize karşı olma. Gidiş ve dönüşümüzü, rahmetine doğru yönelt. Affının hazinesinden günahlarımızın üstüne dök. Ayıplarımızın ıslahı ile bizi nimetlendir. Takvayı bize ahiret azığı yap.(Âmin) 

Selam ve Dua ile.