Selam dostlar…

Bende ne kitap vardı ne inanç babamın nasihati emri boştu, Ateistim

İnanmak neymiş korkakların sığındığı kavram yumağıdır diye düşünüyordum.

Alkol su gibi tüketilirdi bizim evde,  bir kızım bir oğlum vardı onlar da içerdi.

Din i öğretmedim ‘’din neymiş ‘’diye düşünüyordum…

Terbiyeyi çağdaşlık ve teknoloji öğretiyordu. Babam gibi olmayacaktım…

Namaz kılana yobaz, dinden ayetten biri konuşsa cahil gerici derdim.

Ta ki o güne kadar…

Bankada para çekecektim ‘’tatil için’’  sıra fişimi almıştım bekliyordum,

 Ansızın olduğum yere yıkıldım nefes alamıyordum birden herkes başıma üşüşmüştü

Biri hemen nabzımı yokladı utanmadan, ’’ölmüş bu adam’’ dedi utanmıyordu!

Ölmüşsem neden herkesi duyurdum herkesi görüyordum, utanmıyorlardı…

Yerimden kalkacak oldum kalkamıyordum,  parmağımı tepretecek oldum nafile.

Gözümü kaşımı bile oynatamıyordum…

Ambulans geldi ‘’ha dedim şimdi hemşire işi çözer’’  yaşıyordum çünkü;

Hemşire başıma geldi, çeşitli aletlerle baktı bana o da utanmadan:

-Bu adam ex olmuş

Ne yani ben ölmüş müydüm bu bir kamera şakası daha yaşım kaç?

Hem bu hemşire ne anlar, saçmalıyor ah bir kolumu tepretebilseydim

‘’Doktor doktor çağırın’’ diyecek oldum konuşamıyordum ki. Tanrım!

Hastanedeydim artık doktor başımdaydı rahatlamıştım, Uyandıracaktı beni…

Aletlerle kalbimi dinledi, nabzıma baktı gözüme ışık tutmuştu artık uyanacaktım…

Doktor da hemşire gibi:

-Ex olmuş ailesine haber edin… Kaldırın morga!

Ben ölmüş müydüm gerçekten doktor ne kolay söylüyor; “ölmüş bu adam”

-Doktor yapma! Yapma ben ölmedim ah bir kıpırdayabilsem ne utanmazsınız…

Aldılar beni; uzadılar musalla taşına eşim oğlum oradaydı, Tamam

Bağırsam onlar duyarlar ailem çünkü onlar çağdaşlar anlarlar beni:

-Hey karıcığım ağlama ben buradayım ben ölmedim sizi görüyorum

Oğlum, kızım, bırak elindeki telefonu ben babanızım kurtarın, kurtarın beni.

Kızım geldi tabutumun başına ağlıyordu…

Kızım:

-Ah baba bize bir Fatiha öğretseydin ya sana dua ederdik, şimdi ne diyeceğiz.

Oğlum hiç oralı değildi bana benziyordu, arkadaşlarım alkışlıyordu.

-Lan ahmaklar ne alkışlıyorsunuz şimdi yakayı ele verdim dua lazım laaaaannnnn.

Biriniz bir Fatiha okusanız uyanacağım, Fatiha şartı var okuyun lan…

Hazır kazılmış kabre iterken insanlar beni. Birden yataktan düştüm’’ rüya imiş…

Koştum dolapta ne kadar alkol varsa döktüm lavaboya… Hanım şaşırmıştı…

Hanım:

--Ne oldu bey

--Babamın dediğini yapıyorum hanım… İslam, insan oluyorum hanım

Çocuklarım ben öldüğümde Fatiha okuyacaklar artık. Tövbe etmiştim,

Belki de hayata kalma adına son seferinizdir…

Sayın dünya, bu size son çağrımızdır bilmem kaç tabut sayılı….

El yordamıyla havalanan tabutunuz kalkmak üzeredir hazır mısınız?

Biz dedik size ister gül atarsınız ister diken saplarsınız.

Gül de bizim dikende hoş kalın.