Selam dostlar.

6 Şubat ve asrın felaketi…

Her 100 yılda 500 yıl arasında gerçekleşen afat

Biz şanslı kullara denk geldi, yani bu asra!  

Yaratan kimseye vermesin. ÂMİN.

Peki, bu asrın teknolojisinde kurtarma adına…

Başarılı olundu mu? Hayır!

Şanlıurfa yaralı hali ile Adıyaman’ a el atmasaydı iş daha kötüydü.

Valimizden tutun, çöpçümüze kadar herkes koştu koşuşturdu.

Eyvallah.

Ya sonrası, yani Urfa kendi derdine derman olabildi mi. HAYIR!

Yine sazımız kırık, yine sesimiz duyulmuyor.

6 Şubattan bu yana ben ve çocuklarım sokaklardayız. NİYE!

Benim dağ gibi şefkatli devletimi his etmem lazım. Çok mu zor!

HASAR.

Bu saatten sonra, kaderim bir çekiç ve bir laptopla sınırlı. Yersen!

Torpilin, nüfusun, unvanın, partilinin hükmünde artık hasar tespiti.

Çok hasarlı…

Orta hasarlı…

Az hasarlı… 

Azıcık hasarlı…

Depreme göre değil, kişiye göre değişkenlik gösteriyor.

Yani itiraz, nüfusa bağlı, mesele bu!

Kim ölmüş kim kalmış, kimin umurunda.

Mesele tamamen, nakit’e bağlı duygusal…

Biri sesimizi duysun.

Çevre ve şehircilik ciddi baskı altında,

İnsan yaşamını hiçe sayan zihniyetler ekonomi kaygı ile…

Yalan beyanlarla, çevre ve şehircilik personeline saldırıyor.

Çözüm; vallahi siz bilirsiniz. Devlet sizsiniz…

Ha bu arada o komiser de tutuklandı devlet adına.

Devlettim o kadar büyük ki sesimizi duyacak!

Biz söyledik isteyen gül atar isteyen diken saplar

Gül de bizim diken de. Hoş kalın depremsiz kalın.