Şanlıurfa’da Aşiret Düğün Sezonu Açıldı. Fiyatları Dudak Uçuklatıyor

Doğu ve güneydoğu illerinde yapılan aşiret düğünlerinde takılan takılar kadar ön plana çıkan bir başka şey ise düğünde kadınların giymiş olduğu rengârenk kıyafetler. Kumaşları uzak doğudan getirtilen ve bin bir özenle dikilerek hazır hale getirilen bu kıyafetlerin hangi ellerden geçtiğini ve ne kadara mal olduğunu haberimizin detaylarında okuyabilirsiniz.

Recep İgnak, 7 yaşından beri terzilik yapan Recep usta meslek konusundaki ihtisasını bu kıyafetler üzerinde yapmış. Sektörde çok usta olarak az sayıda zanaatkarın kaldığını belirten Recep usta artık eleman yetişmemesinin sıkıntılarının ortaya çıkmasından şikayetçi.

Ekonomik krizin alım gücünü çok fazla etkilemediğinin altını çizen recep usta, bu kıyafetlerin aşiret hanımlarının vazgeçilmezleri arasında yer aldığını ve kumaş fiyatlarının onlar için önemli olmadığına dikkat çekti.

Düğün Sezonu Açıldı. Rağbet Oldukça Yoğun 

Şu anda ağırlıklı olarak sezondan dolayı düğün kıyafetleri diktiklerini dile getiren Recep Usta; “Özellikle son zamanlarda inşalar çok fazla aşiret düğünü kıyafetlerine yöneldi. Başta Hindistan modeli olmak üzere Hakkâri ve benzeri tarzlar daha çok revaçta. Urfalı kadınlar bu kıyafetleri genel olarak kına geçelerinde giyinirler. Genel olarak aşiret kadınları ise düğün gününde giyinirler.

Geçtiğimiz yıla oranla iş düşüklüğü var fakat öyle düşünüldüğü kadar ciddi bir oranda değil. Bizim en büyük sorunumuz eleman yetersizliği. Eleman yetersizliği olunca bu defa bizler olan iş hacmine yetişmekte güçlük çekiyoruz.”

12 Bin TL’ye Düğün Kıyafeti

2 Bin 500 TL’den başlayan fiyatların kumaş türüne göre değiştiğini belirten Recep usta bu miktarın 12 Bin 500 TL’ye kadar ulaştığını söyleyerek; “Maliyetlere baktığımız zaman kumaş ve dikim ücretiyle birlikte ortalama 2 bin 500 İla 12 bin 500 TL arasında değişen fiyatlarımız bulunmakta. Özellikle yurt dışından özel üretim hazırlanan kumaşlar ile yapmış olduğumuz kıyafetlerimizin çoğu el işçiliği ile üretilmiş kumaşlar.

Hint modeli diye adlandırdığımız kumaşlarımız genel olarak bire zamanlar genç kızlarımızın çeyizlik olarak evlerinde hazırladıkları kanaviçeler gibi tamamen el işçiliği ile üretiliyor. Zahmetli bir üretim süresinin ardından bizlerde bu kumaşları aynı özenle dikerek giyime hazır bir hale getiriyoruz.

Üretim sürecine bakacak olursak eğer. Kumaşımızın bize teslim edilmesiyle birlikte bizler ilk gün bunun ölçüm, kesim ve boncuk ayarlarını yaparız. Boncukların dikim esnasında dağılmaması ve dikişi engellememesi için ilk etapta adeta bir çivi gibi çakarak üzerinden geçeriz. Bu ortalama bir günümüzü alır. Ve iş yoğunluğuna göre ikinci gün aynı kıyafeti dikip ütüleyip giyime hazır bir duruma getiririz. Bu süreç her ne kadar iki gün gibi kısa sürse de maalesef önceden de dediğimiz gibi eleman yetersizliği nedeniyle birkaç gün uzayabiliyor.”

Müşterilerin yüzde 80’i Aşiret Hanımları

Müşteri potansiyelinin aşiret hanımlarından oluştuğuna dikkat çeken Recep İgnak; “Müşteri potansiyelimizin yüzde seksenini aşiret hanımları oluşturmakta. Geri kalanını ise Şanlıurfalı hanımlar oluşturmakta. Özellikle kıyafetler yöresel giyimleri yansıttığından dolayı Şanlıurfalı hanımlarda bu kıyafetleri tercih ediyor.

 Fakat aşiret hanımları bu kıyafetlerden asla vazgeçmiyor. Hemen hemen her düğüne farklı bir model ile katılmak isteyen aşiret hanımları düğün öncesinde bizim dükkânımızın yolunu tutuyor ve bu kıyafetleri dikmemizi istiyorlar. Bizlerde bu kıyafetleri hazır hale getirerek kendilerine sunuyoruz.”

Bu Mesleği Yapan Eleman Artık Yetişmiyor

Mesleğin birkaç yıl içerisinde tarihin tozlu sayfalarında yer alacağına dikkat çeken Recep usta sözlerini şöyle tamamladı; “Mesleğimizi sürdüren çok fazla kimse kalmadı. Sayısı belki yüzü bulmaz fakat bu yüz kişiden aktif olarak dikim işini yapan en fazla 10 kişi var ya da yok diyebileceğimiz kadar az sayıdayız. Aslında çok güzel bir gelir kapısı çünkü zahmeti kadar getirisi de bir hayli iyi olan bir meslek. Fakat maalesef Kimse çocuğunu eleman olarak bizlere teslim etmiyor. Bu gidişle bizden sonra bu mesleği sürdürebilecek kimse kalmayacak ve mesleğimizde tarih kitaplarının tozlu sayfalarında yerini alacak.”

Haber / Foto; Bülent KARACA