Deveye sormuşlar boynun neden eğri;

Deve de demiş ki ula nerem doğru ki?

Urfa’mızın her tarafı sorun; Elektrikler kesilir, sular akmaz, yollar her gün kazılır, aktarma merkezinde otobüslere binmek için sıra bir sorun, otobüs zamanında gelmez. Gelince de hurra herkes kapılara hücum. İtişmeler, tacizler aklınıza ne gelirse.

90’nolu otobüsün önünde öğrenciler yığın yığın gelen araçlar yeterli değil, gençler üst üste sıkışmışlar mübarek sanki nakliye kamyonu.

Yeterli caddemiz yok 63’nolu belediye otobüsü Kapaklı Pasajının önünde sağa dönerken birden fren, yolcular yerlerde.

Aşağı Çarşı'da esnafımız alabildiğine yolları kapamış eşyalarını sergiliyor.

 Başka şehirlerden getirdikleri kuru biberi, sebze kurularını, nar ekşilerini, fabrikasyon biber salçalarını, halis muhlis Urfa malı diye pazarlıyorlar.

Abide'den Halil-ür Rahman'a kadar tek olan ana caddemizde ağaç yok. Gelen yerli ve yabancı kadın misafirlerimizin gidecekleri bir tuvalet yok.

Urfa'nın gezilecek yerlerinin tanıtımını ve güzergahlarını belirleyen yeterli derecede yol gösterecek ok ve yazılar yok. Hanlar bölgesini gezerken çoğunun ismine rastlamak mümkün değil, isim var ama görülmeyen yerlere asılmış.

  Ulu Cami'nin köşesinden adamlar arabalarını çeşmeden akan suyla yıkıyorlar, akan sular nazlı nazlı haşimiyeye doğru caddeden akıyor.

Urfa'ya bir devlet adamı misafir mi geliyor caddeler kapalı, bir koşu mu yapılıyor caddeler kapalı.

  Dedaş billboardlarda çarşaf çarşaf reklam sergiliyor bilmem ne kadar milyarlık yatırım yapmış. Ne masrafı ne hizmeti nereye yatırım yapmış. Yine her gün elektrikler kesiliyor. Urfa eski Urfa değil ki on binlerce konut 2 milyon nüfusu barındırıyor. Ha bakın Allah var bazı mahallelerde demir direkleri kaldırıp yerine beton direkler dikiyor.

Teknoloji ne kadar gelişirse, bence biz de o kadar yerimizde sayıyoruz.

Yazık beyler yazık. El birliğiyle bu şehri ne hale getirdik.

Nerde o gençlik yıllarımın Urfa’sı.