Nefretin Çocukları 1915 (40)
18 Mayıs 2015, Pazartesi 09:33Berj ağa.
—komutan bizim bu vatana keleşliğimiz olmamıştır olamaz. Size karakola verdiğimiz bağış vatanı sevmemize delalettir he mi komutan. Ve maalesef kızım Erişpayı kaçırdılar… biz bu ülkeye vergimiz veriyorsak… Biz sadıksak… sadık-ı tebaa isek bu ne komutaaaaan
İsmail komutan.
--Eeeee berj ağa çok sıkıtın bizi ama ikide bir vergimizi veriyoruz karakola bağış yapıyoruz gibi kelamlar ediyorsun. Biri duysa ne der rüşvetçi miyiz ulan biz…hatsız ayıp etmektesin…
Dikkat et haddini aşma…makamımızda biz hakaret ediyorsun, lakinnnnn Berj ağa lakin…
Bu noktada, ülkenin durumu vazıyeti meydanda tabi sizde her vatandaş gibi haklarınız korunacaktır. Yani bu işleri başa kalkma. Yakışmıyor kendini bana içeriye attırma.
Başlarım senin verdiğin birkaç akçeye! Varlık verginize…
Berj ağa.
—Alanı vereni boş bırak komutan…komutan niye anlamıyorsun kızım diyorum kızım… kızımı kaçırdılar. Yahu ne konuşuyorsun!
İsmail komutan.
---Olağandır bu durumlar Berj bey bu civarlarda böyle vakalar vuku bulur zaman, zaman… kim kimler kimden şüpheleniyorsun. Var mı bir isim bir aşiret adı kimler olabilir.
Halen ayakta duran Berj ağaya yine ses tonunu yükselterek.
İsmail komutan.
—Berj efendi otur dedik sana otur be adam. Rahat ol, sen işini bilirsin…
Berj ağa iyice tedirgin bir haliyle
Berj ağa
—peki, pekâlâ oturalım ama komutan biz bilsek zaten hal ederiz…
Sana niye gelelim….
Bu siz dejiklerin işidir muhakkak benim kızım…
İsmail komutan.
—Eeee benim kızım benim kızım, ne olmuş yani bulsanız yaşatmazdınız değil mi… Berj efendi Ya ermeni gencine kaçmışsa ne yapacaksın ha bilerek veyahut bilmeyerek iftira edersin ön yargı ile nedir meramın açık konuş… Nedir bu dejiklerle harbin, başına patlar haa!
Berj ağa.
—Bak baş komutan efendi, ben babayım baba içim yanar yedi kardeşin tek bacısı ona özel alimler, muallimler, tutmuşum bey kızıdır ağa kızıdır bunu bilerek yapmasına imkan yok bu nasıl bir oyundur…anlamıyorum, komutan anlamıyorum lakin bu oyun bizim barış düzenimizi bozar bu böyle biline! Adana da ki oyunlar burada da mı başlayacak komutan
İsmail komutan.
—Berj ağa! Berj ağa haddini aşıyorsun kendini bana öldürtmek mi, istiyorsun sorularıma adam gibi cevap vereceksen seni dinlerim aksi defol çık bozma asabımı, Adana da ki mesele vatanı bölme meselesidir Erzurum da öyle zira biz burada buna izin vermeyiz devlet-i âli, ye
Kalkan başı gövdesinden ayırırız akıllı konuş verdiklerine sığınma, yeri geldi mi seni tanımayız bilmeyiz bunu o kalın kafana sok. Biz Osmanlı devletiyiz bende temsilcisiyim!
—İşte komutan siz kendi yandaşlarına böylemi davranırsın, hani biz sadık-a millettik!
Bu nasıl bir ifade şeklidir. Kafamız baş kaldır,ı değildir zira ihanette uğrayan biziz
İsmail komutan.
—Ala birde mazlumu oynarsın tuluat eylersin lakin ben yemem! Bak berj efendi…
Devletin bu sıkıntı halinde bi haber olmamanız mümkün değil lakin buna rağmen koskoca bir vilayetin kolluk komutanın odasında edata bizi sorgular bizi hesaba çekersin, bu nasıl bir cürettir. Edepsizliktir.
Berj ağa.
—Lakin komutan…kızma yahu boş değilim! Kızım diyorum kızım…
İsmail komutan.
—Daha bitmedi Berj efendi…
Çektiğin hesap sorma tavrınıza bir sabır bekler acınızı anlamaya çalışırız, sizin gayri Müslim oluşunuz da devlet-i âli-de farkındalık yaratmıyor…
Sekiz yüz yıldır bu toprakta siz beslenir durusunuz, bu hiddetlenmeniz Erzurum ve civar vilayetlerde baş gösteren baş kaldırmayla bir alaka görürüm… Aklı ol Berj efendi aklı ol.
Berj ağa.
—Haşa komutan haşa biz bu devlet-i ali den razıyız biz otağ sahibiyiz ihanet nedir bilmeyiz!
Biliriz ki bu vatan hepimizin bir başka millete inanmayız güvenmeyiz bu kuşku dolu sözlerinizi biz yukarılara bildirmek zorunlu hasıl olmuştur bize denilen iftiradır.
Oysa bizim canımız yanmış siz neden bahis edersiniz ! anlamak ne mümkün!
(Devam Edecek)