Selam dost.

Bir gün kral aslan kayanın tepesinde oturmuş…

Ormanın derinliklerinde derin ufak bakmış…

Yanık yanık düşünmüş içinden…

-Ne olacak bu ormanın hali insanlar dadandı…

O arada çakal ürke ürke oradan geçerken…

-kral hayırdır! 

Aslan.

-Yok, bir şey çakal kardeş!

Çakal çakallığını yapacak ya!

Çakal.

-Ya kral merak ediyorum bu hiddetli duruşuna…

Elini kolunu bağlasam şu iple acaba açabilir misin?

Ahmak aslan.

-Ne demek açarım, ben ormanlar kralıyım!

Der ve aslan elini ayağını uzatır…

Çakal ürkek bir halde usulca kral aslanın ellerini…

Ayaklarını bir güzel bağlar, ama… Sıkı bağlar.

Ahmak kral aslan uğraşır, uğraşır çözemez!

Aslan kibar bir ses tonuyla.

-Çakal kardeş gel çöz yahu ben beceremedim!

Çakal pis pis sırıtarak.

-Ha de kral şeyimin kralı kralmış sen bu kafa ile çözersin!

Aslan.

-Ah ulan ah. Ben senin çakal olduğunu hesaba katmadım!

Ve birkaç gün öylece halsiz kalır ve çözemez ölecektir artık!

Tesadüf oradan bir sıçan geçerken, aslanın bu halini görür!

Sıçan.

-Kral bu ne hal ne oldu…

Kral aslan.

--hiç yoğa yapıyorum bak hele bu ipi kemirebilirimsin!

Bakalım ne kadar güçlü kemiriyorsun!

Sıçan.

-Ne demek der ve…

Ahmak olan kral aslanı, bu azaptan kurtarır!

Aslan halsiz haliyle  sendelenerek kalkar…

Derin derin etrafına bakar ve…

Ormanın ters istikametinde yürür!

Şaşkın şaşkın izleyen sıçan.

-Kral nereye orman bu tarafta!

Kral aslan açıklı açıklı sırıtarak…

-Çakalın bağladığı sıçanın çözdüğü krallık lazım değil!

Ve ben artık bu ormana bir daha gelmem!

Ya sözümüz meclisten çok uzak olsada…

Alan alır satan satar vallahi karışmam

Siz mest-i nazım.

Çalsanız çırpsanız valla karışmam 

Kılıfınız hazırdır gücüm yetmez karışmam!

Ama mest- nazım.

Topçu meydanını Rabia ettiniz şimdi rebuğe olmuş!

Aha karışırım yakamı yırtar yasını çekerim!

Biz dedik arif kardeşe…

Anladıysa aferin anlamadıysa peşrev babam peşrev…

Ne ise 

Kim ne derse desin edebi yazımıza… Gül atanda diken saplayanda!

Gülde bizim dikende  hoş kalın bensiz kalmayın!