‘Zihnindeki tutumlar yüzünden hayatı kendine ve çevrene zehretme!  

İnsan, başkalarının kendince hatalarını görüp, aceleyle onu yermek eğiliminde olmayıp, hikmetini anlamak için sabredebilse;

mütemadiyen başkaları üzerinde hak iddia etmenin yanlışlığının farkına varabilse; 

yaşadıkları her olumsuz şeyin sebebini başkalarında görmek hatasından vazgeçebilse;

başkalarında eksiklik, kusur görmek yerine kendindeki eksiklikleri tekamül ettirebilse;

hataları olduğunda dahi sevmeye ve güvenmeye devam edebilse;

hasılı duygularının sürüklemesinden kurtulabilirse kendisi de huzur bulur, çevresi de!.. 

Aksi halde zihninde oluşturduğun blokajla kendini değersiz hissetmek; güvenilmediğin ve sevilmediğin düşüncesinden kurtaramazsın…’