Albert Einstein ne güzel formülize etmiş..!  E=mc2 Yani “E” enerji, “m” kütle ve “c” ışık hızına denktir. Formülde ışık sabit

olduğuna göre, bir kütle  enerjiye; enerji

kütleye dönüşünce ışık hızını geçer...

Mesela insanın içinde iyi ve güzel olana karşı İlahi bir güç tarafından  yerleştirilmiş  tutku veya tutkular vardır... Bu durağan olan kavramların orjinalleri gözler tarafından  keşf edilip, beyne bir iletişim sağlanması akabinde, bu kavramlarla ilgili olan durağan enerji birden kinetik enerjiye dönüşerek kütleyi beraberinde yekvucut formunda hedefe kitler.

Bu tutku veya tutkuların en uç noktaya taşınabilir olması, bu formüle göre ışık hızının önüne geçer...

Hz Muhammedi Burak'a bindirip, Allah'la buluşturan, onun Allah'a olan aşırı tutkusu, ona duyduğu sonsuz aşk değil midir.

Bu içinde var olan ve bekletilen durağan duygu veya duygular, ani bir kıvılcımla nicelden, nitele doğru en uç noktaya taşınarak, müthiş bir  ivme kazanıp; olanca gücüyle  ışık hızını geride bırakırlar...

Gece yatağından kaldırılıp, Allah'la olan mülakatı bittiğinde tekrar dönüp yatağını sıcak bulması, Peygamberimizin, işte onun Allah'a olan bitmez tükenmez enerjisidir...

Kütle ile enerjinin birbirine dönüşümü sonucu, hızı zaten sabit olan ışığı geçmesi  elbette Albert Einstein'i bu formülü bulmakta diğer bilim adamlarından daha özel bir statüde gösterecektir...