Selam dostlar…

Yıl 2010, Öyle bir bahar fırtınası koptu ki yüreğimiz yandı!

Tunus ta bir pazarcının kendini yakması sonucu…

Öyle bir bahar başladı ki içinde papatyalar açılmadı!

Aksine demokrasi papatyasının altında mayınlar patladı!

Bu bahar O kadar uzun surdu ki… Gerekçe koca bir yalan

İnsanlar, hayvanca katledildi, insanlık adına!

Sözde demokrasi gelecekmiş bu nasıl demokrasi ki

Birçok ülke bu bahardan nasibini aldı bunlar başta…

TUNUS…

YEMEN…

LİBYA…

MISIR…

Ve SURİYE…

Biz Türk milleti olarak o kadar içimiz yanmıştı ki…

Ölen her insan için yas tutuyorduk, ağıtlar yakıyorduk!

Ölen her Rabia, ölen her Muhammet bizim evladımızdı!

Yürüdük, haykırdık, paneller düzenledik, cak dedik çuk dedik!

Bahar kelimesinden nefret ederek bu güne kadar sabrettik!

Ölümünden üç ay öncesi Libya’n liderinin elini öpen…

‘’Berlusconi’’  kendilerine yakışanı yaparak.‘’Tam bir Avrupalı!’’

Libya topraklarına demokrasi tohumlarını serpti…

1974’Te Kıbrıs barış harekâtında bize bedava petrol veren…

Ankara da okuyan, çöl aslanı Kaddafi nin beynine Sirte’de…

Sıkılan Kurşunda, kimimiz şehit dedik kimimiz üzüldük!

Velhasıl tamburdan saz, yine yorum, durum, ne dedin!

Gelelim Suriye ye 2011’de kopan kıyamet bize geçirildi!

Yanlış anlamayın be… Mülteciler yani bizim tarafa geçti…

Vallahi Suriye kardeş, vallahi Suriye namus, vallahi yandık!

Her tarafımızı açtık, Türk’üz ve Urfalıyız, her tarafımız açtık!

Yahu kapımızı kardeşim kapımızı, siz nasıl okuyorsunuz ki!

Binlerce kardeş geldi ülkesi adına savaşacağı yerde…

Sanki bizim anamızı bacımızı öldürmüşler!

Onlarda şu vardı…

‘’Cenazemiz var ha de gidelim düğüne’’

Biz halen yastayız biz halen mağduruz biz halen açız!

Onlarda bayram onlarda neşe onlarda makyaj…

Sanki bizim anamızı s….mişler!

Gelin bakın neşelerine diyecek yok valla

Biz dedik barış adına…

İsteyen gül atar, isteyen diken saplar…

Gülde bizim dikende baaaayyy