Değerli Okuyucularımız…

Günümüz insanları dinini sahih kitaplardan öğreneceğine, kulaktan dolma bilgilerle, başkalarından duyduklarıyla öğreniyor. Veya dini konuları hafife alıyor. Hele namaz kılan bazı insanlarımız bile kıldığı namazın yeterli olduğunu, kendisine yeteceğini düşünerek en iyi şekilde öğrenmeye, dinini yaşamaya çalışmıyorlar. Bunlar yetmiyormuş gibi de söyledikleri veya yaptıkları her işin, her şeyin doğruluğunu kanıtlayabilmek için yalan yere yemin ediyorlar. En önemlisi de kendilerini küfre bile düşürecek şekilde Allahu Teâlâ’dan başka şeyler üzerine yemin ediyorlar.

Kulların yemini, ancak kendilerini yaratan, yaşatan ve yöneten üzerine olur ki, o da Allâh Subhânehu ve Teâlâ’dır. O’ndan başka bir şey için; ata, vatan, onur, şeref, namus vs üzerine yemin etmek haramdır. Kâbe, mushaf ve peygamber üzerine yemin etmek de aynı hükümdedir.

Abdullâh İbn Ömer radîyallâhu anh’dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem, şöyle buyurmuştur:

“Kim Allâh’tan başkası adına yemin ederse kâfir veya müşrik olmuş olur.” [Ebû Dâvûd (3251); Tirmizî (1535)…]

Hele inancı zayıf pazarcılar, günümüzde ticaretle uğraşanların birçoğu mallarını satabilmek için çok yemin ederler. Hatta yalan yere bile yemin ederler. Bu konuda bazı Hadis-i Şerifler şöyle;

“Pazarcıların çoğu facirdir. Çok yemin ederek günaha girerler ve yalan söyleyerek alışveriş yaparlar.” [Hakim]

“Aldatan Cehennemdedir.” [Taberani]

“Yalan yere yemin büyük günahtır.” [Buharî]

“Danışana yalan söyleyen kimse, ona hıyanet etmiş olur.” [İbni Cerir]

“En büyük günah, yalan yere yemin etmektir.” [Buharî]

Peygamber efendimiz, yalan söyleyenin ağzının bir taraftan kulağına kadar demir çengelle yırtılacağını, diğer tarafa geçildiğinde, önceki yırtılan tarafın iyi olacağını, sonra iyi olan tarafın tekrar yırtılarak bu şekilde Kıyamete kadar, kabrinde azabın devam edeceğini bildirmiştir. (Buharî)

Yemin nasıl olur?

Yemin, yalnız Allahü Teâlâ’nın isimlerini söylemekle olur. Vallahi, billahi, tallahi gibi.

Kur’an, Peygamber, Kâbe için demekle yemin olmaz. Fakat âdet olduğu için Mushaf hakkı için demek veya elini Mushafa koyarak bunun hakkı için demek yemin olur. ‘Kur’an çarpsın’ demek, Allah şahidim olsun demek yemin olur.

Kalben vallahi dense, yemin sahih olmaz. Dil ile söylemek gerekir. Küfre sebep olan şeyleri, yemin niyeti ile söylerse, kâfir olmaz, yemin etmiş olur. ‘Eğer şunu yaparsam kâfir olayım’ gibi küfre sebep olan bir şeyi yemin kastı ile söylemek de yemin olur. Yemin kastı ile söylemedi ise kendisi kâfir olur. Onun için kâfir olayım sözünü hiç söylememeli!

“Babamın başı için, çocuğumun, annemin ölüsünü öpeyim...” diye yemin etmek haramdır. Tevbe etmek gerekir. Allah’tan gayrısı için yemin edilmez. Bu yemin olmadığı için, bozulursa yemin kefareti gerekmez. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

“Babam hakkı için diyerek yemin etmeyiniz! Yemin, Allahü Teâlâ’nın ismi ile olur.” [Müslim]

Haram işlemek veya ibadet yapmamak için yemin eden, yeminini bozar, sonra yemin kefareti verir. Mesela, “Şu işim olursa vallahi şarap içeceğim” diyen kimse, şarap içmez, yemin ettiği için yemin kefareti verir.

Helal malını haram ederek yemin etmekle o mal haram olmaz. Mesela, “Şu elbiseyi giyersem haram olsun” diyen kimse, sözünde durmayıp giyse, elbisesi haram olmaz. Fakat o elbiseyi giyince, kefaret vermesi gerekir.

Yalan yere yemin büyük günahtır. Doğru olarak çok yemin etmek de uygun değildir. Allahü Teâlâ’nın ismine ve yemine kıymet vermemek olur. Şarkılarda, türkülerde, eğlencelerde yemin etmek de böyle günah olur. (Dürr-ül-muhtar)

Bir başka yazımızda buluşmak dileğiyle…