Yoksulluk en çok Kadınları etkiliyor...

Buna göre her 10 kadından sadece 3’ü çalışıyor, çalışan kadınların yarıya yakını kayıt dışı. Çocuk yaşta evlendirilenlerin ve çocuk annelerin sayısı artıyor, her gün en az 4 kadın şiddete uğruyor. Cinsiyet eşitliğinde son sıralarda yer alan Türkiye’de yaşayan kadınlar kendini güvende hissetmiyor. 2017’de de kadınlar hayatın her alanında eşitsizlik, ayrımcılık, şiddet, cinsel istismara maruz kaldı. Türkiye nüfusunun yüzde 49.8’ini oluşturan kadınların, toplumsal eşitsizliklerin etkisiyle siyasetten hukuka, eğitimden sağlığa kadar hayatın her alanında hakları kısıtlandı. 

İşte raporda yer alan çarpıcı bilgiler:

17 BİNE YAKIN KIZ ÇOCUĞU DOĞUM YAPTI

Kız çocuklarının eğitim ve yaşam haklarından mahrum bırakılarak evlenmeye ve anne olmaya zorlanması, çocuk yaşta evlendirilmeleri ve çocuk anne gerçeğini giderek büyüttü. Türkiye’de resmi rakamlara göre her 10 kadından en az 3’ü 18 yaşının altında evlendirildi. 17 bine yakın kız çocuğu doğum yaptı. Doğum yapan kız çocuklarının 234’ü ise maalesef 15 yaşın altında. Bu çocukların büyük bir kısmı çocuk istismarları sonucu da doğum yapmak zorunda kalan kız çocuklarından oluştu. Hakkında yasal işlem yapılmayanlar hesaba alındığında gerçek sayı daha da fazla. 

HER GÜN EN AZ 4 KADIN ŞİDDETE MARUZ KALDI

Kadınlar aile içinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında ya da işyerlerinde tanıdıkları veya tanımadıkları erkekler tarafından hemen her gün şiddete maruz kalıyor. 2017 yılında en az 286 kadın ve kız çocuğu öldürüldü. 101 kadın tecavüze, 248 kadın tacize, 377 kız çocuğuna cinsel istismara ve 418 kadına şiddete maruz kaldı. Kayıtlı rakamlara göre her gün en az 4 kadın şiddete uğradı. 

Kadına yönelik saldırıların artmasına karşın gerekli yasal ve koruyucu önlemlerin alınmaması nedeniyle kadınlar kendilerine güvensiz hissediyor. Her 10 kadından 4’ü kendisini güvende hissetmiyor.  Türkiye’de resmi rakamlara göre 16 milyondan fazla yoksul var ve nüfusuna göre yoksulluk oranı yüzde 21.2. Kadınların yoksulluk oranı ise 21.6. Yani her 10 kadından 2’si yoksul. 

Dünya Ekonomik Forumunun 2017 yılında hazırladığı toplumsal cinsiyet eşitsizliği endeksi sonuçlarına göre; Türkiye 145 ülke içinde 131. sırada yer alıyor. Aynı araştırmada, çalışma hayatındaki kadınların durumunu ortaya koyan “ekonomik katılım ve fırsat eşitliği” göstergesine baktığımızda da Türkiye 144 ülke içinde 128. sırada. Eğitime ulaşım fırsatlarında, siyasete katılımda, ekonomik katılım ve fırsatlarda 144 ülke içerisinde sonlarda. 

KADINLARIN İŞ GÜCÜNE KATILMA ORANLARI DÜŞÜK

Kadınların iş gücüne katılma oranı, 2017 yılı kasım ayında bir önceki yılın kasım ayına göre1.1 puan artarak yüzde 33.8’e yükseldi. Ancak artışa rağmen, Türkiye’de kadınların iş gücüne katılma düzeyi, OECD ve AB’ye üye ülke ortalamalarının çok altında. Yıllık verilere göre 2016 yılında kadınların iş gücüne katılma oranı Türkiye’de yüzde 32.5 iken OECD üye ülke ortalamalarında yüzde 51.9, AB üye ülke ortalamalarında yüzde 46. 

Kadınların istihdama katılım oranı ise 2017 yılı kasım ayında bir önceki yılın kasım ayına göre 1.8 puan artarak yüzde 29.3’e çıktı. 2015 yılında kadınların istihdama katılım oranı yüzde 30.2 idi. Bunda kadınların istihdama katılımına yönelik politikaların yeterli olmamasının yanı sıra kadınlara atfedilen toplumsal rollerin de önemli bir etkisi var. Örneğin 11 milyondan fazla kadın ev işleri nedeniyle çalışma hayatına katılamadığını belirtiyor. 

İstihdam edilen kadınların işteki durumuna bakıldığında ise; ücretli, maaşlı veya yevmiyeli olarak çalışan kadın oranı 2014 yılında yüzde 60 iken, 2016 yılında yüzde 63’e, 2017 yılı kasım ayında ise yüzde 65.2’e yükseldi. Ücretsiz aile işçisi olarak çalışan kadınların oranı ise 2014 yılında yüzde 29.4 iken, 2016 yılında yüzde 26.3’e geriledi, 2017 yılı kasım ayında ise yüzde 24 oldu. 

TALEPLER

Raporda kadın-erkek eşitliğinin sağlanması için şu talepler dile getirildi: 

* Kadının istihdama katılımını güçlendiren ve cinsiyet eşitliğini gözeten sosyal politika önlemleri alınmalıdır. Kadınlara özgü görülen ev içi sorumlulukların çözümü için kamu politikaları hayata geçirilmelidir. Özellikle kamu kurumları ve yerel yönetimler tarafından ücretsiz kreş, gündüz bakımevi, hasta ve yaşlı bakımevleri gibi merkezler açılmalıdır.

* Kadınların çalışma hayatında insana yakışır iş, gelir ve sosyal güvencesinin olduğu çalışma koşulları yaratılmalıdır.

* Kadınların iş hayatında karşılaştıkları ücret eşitsizliği, terfi sürecinde ayrımcılık gibi sorunlarına karşı ayrımcı ve cinsiyetçi politikalardan vazgeçilmelidir.

* Ücrette kesinti olmadan ebeveyn izni kadın ve erkeğin eşit bir şekilde kullanması şartıyla yeniden düzenlenmelidir. 

* İşyerlerinde kadınlara yönelik şiddet ve tacizde kadının beyanı esas alınmalı, denetim ve ceza mekanizmaları işletilmelidir.  

* Sendikalar, kadınların yoğun olduğu iş kollarına ve istihdam biçimlerine yönelik örgütlenme modelleri geliştirmelidir.  

* Sendikalı kadın işçilerin özgün sorunlarına yönelik toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı toplusözleşmeler yapılmalıdır. 

(EVRENSEL)