Bilal Bebe'nin yazı dizisi (7)

  Jiyan

—yok, yahu sana niye kızayım, ben kimseye kızmam lo! İnsan kardeşine kızar mı?

Nhsan bir taraftan koyunları yıkarken bir taraftan da ağzında bir türkü, hem de babasını anasına hep söylediği sarı gelin, i söylüyordu o kadar dalmıştı ki gelenleri görmedi bile…

Çoban âli 

—Jiyan usta bak hele dalmış nshan bizi görmedi bile âşık mı nedir?  

 lolo nshan, lolo nshan …nshaaaaaaannnn!

Nshan yarı irkilerek ancak’’ ha’’ diyebildi, üstü ıslak bir halde doğrulurken alında biriken ter ve su karışımı ıslaklığı elinin tersiyle sildi baktı âli ye babasına, birden babasının solgun görmüştü bir anda sanki içinden bir şey kopmuştu bedir ağanın geldiğini duymasa da bir şeyler olmuştu… Babasının yürüyüşü suratındaki değişim bunu gösteriyordu ne olmuştu! 

Nshan.

—Baba, sana ne oldu rengin sararmış dudağın kurumuş,  çoban âli, sen de...  

Ne oldu bir şey mi oldu… Köyde birilerimi öldü!

Çoban âli

--nshan yavaş, yavaş seksen tane soru sordun ha yok bir şey yok…                                           nshan sen âşıkmışsan, sevdalımsan, ne geldiğimizden ne gittiğimizden haberin olmuyor ha… Birde soruyorsun, ölsek haberin olmaz çı çı yatıyorsun oğlum yatıyorsun  

Baban, a misafir geldi, sen haberin yok, yatıyorsun oğlum yatıyorsun bedir ağa geldi… deli sen valla haaa hhaaa… Bana davar bile dedi bedir ağa… Ağam yahu!

Anlamıştı sanki ama beklemeliydi bedir ağanın geliş sebebini öğrenmek için renk vermemeye çalışarak,

Nshan

—Yok yahu… Şu işlere dalmışım yani ben şey fark etmedim… Yoruldum ya işte ondan.

Jiyan

—neyi fark etmedin oğul, sen nerdesin! Kiminlesin ne iş yaparsın!

Nshan, anlıyordu ama şimdi renk verme zamanı değildi, saflığı oynuyordu…

Nahsan.

—buradaydım ya baba… Bir yere gitmedim ki hep buradaydım!

Çoban âli

—Jiyan usta he buradaydı ya bir yere ayrılmadı ki… Yok, valla sana bir şeyler oldu usta!

Jiyan.

—Yok, oğul yok sen burada değilsin… Burada olamadın, yazıktır lo günahtır lo

Çoban âli, işaretle jiyanı göstererek nshanı uyarıyordu!

Çoban âli.

—jiyan usta bayıldı bir şey mi oldun, ama ne! Cin çarptı ya da güneş 

Nshan

—ya baba niye bayıldın açımsan he ne odu… De hele hı ne oldu!

Jiyan.

—Yok, yok bir şey, aslında sen biliyorsun ne ise âli sen al koyunları… Akşam olmadan git…

Çoban âli, jiyanın konuşmalarından hiçbir şey anlamamıştı, üstelik korkmaya başlamıştı, itiraz edemedi jiyan ustaya, zaten akşam olmak üzereydi, çoban âli nshana dönerek…

Çoban âli.

—Tamam, Jiyan usta tüm koyunları yıkadın mı nshan 

Nshan

—He yıkadım, âli.

Çoban âli

—Di hadi beraber gidelim, Gelmiyor musunuz? Akşam artık sende hastasın jiyan usta 

Jiyan

—yok, âli sen git Nshan, la işim var sen git, biz belki sana yetişiriz… Sen git.

Çoban âli

—E, tamam, siz bilirsiniz dualar hayra kalın. Ben gidiyorum 

Suru, diyebileceğimiz birkaç koyuna sanki lisanlarını bilircesine çoban âli bir iki ıslıkla koyunları önüne katarken son kez baba oğulla dönerek

Çoban âli

—allahaısmarladık nshan babana iyi bak! Bir daha bayılmasın looooooo! Bir şey oldu

Nshan korkmuş bir hali vardı! Ne konuşacaktı babası heyecandan babasının baygın düşmesini tam soramadan jiyan ilerlerken nshan, arkasından yürümeye başladı…

Bir müddet sesiz yürüdüler, nshan babasını bu kadar düşünceli olduğunu hiç görmemişti

İçine de ki kuşkuyla ne soracaktı baba jiyan. Korkusundan sesini çıkartamıyordu, nshan Nerdeyse akşam olmak üzere Olmasına rağmen köyün tersine gidiyordu, Jiyan ağaçlık olan bölgeden çıkmışlardı… Bir müddet sesiz yürüdüler… 

Bir tepenin yamacında durdular jiyan olduğu yere çöktü ve derin derin, derin ufka bakıyordu

Karşı yamaçtan da köy yarımda olsa gözüküyordu güneş yarına hazırlanır gibi batma eylemin içinde yavaş, yavaş batarken rüzgâr bahar kokusuna bürünerek hafif, hafif esiyordu…

Jiyan derinden bir nefesle birlikte ah çekerek yanında diz çöken nshan, a bir müddet baktı ve başladı konuşmaya ama çatık, ama anlamsız içinde, şüphe ve kızgın yüz ifadesiyle ile… 

Jiyan

—Nhsan, nshan yavrum aslanım tek gururum, yanımdayken. Hasretim, bilesin ki…

Çakalın karanlık oyunu, gün ağarınca bozulur ki rezilliğin bini bir para olur.

Anan Nayra… ben, ben baban jiyan… asla ve asla ekmek yediğimiz kaba sıçmadık ihanet etmedik komşulardan Nefrette etmedik dejiklerle birlikte huzur ve sükûnetle, yaşadık  

Ya sen, sen derdin ne, asırlardır kardeş dediğimiz bu halk, a ihanet eder çakal olur çıkarsın Neden? Altı yüz yıldır bizim adımızla çok çakal türedi ama hepsi, cehennemi boyladı, bildin mi? nshaaaaaaan hı bildin mi? bizi bizden edemezler… Etle tırnak gibiyiz.

Nshan

—Ama baba bizimde bu topraklarda hakkımız, var yoldaşlarımızın zorlada olsa kızlarına el koydular isimleri değiştirdiler dininde değiştirdiler, yeter artık! Bizimde sözümüz geçmeli bu millet bitti, hasta yorgun geberecek bu millet

Bedir ağa gibi gammazcı, muhbirci hemen ne yetiştirdi, dejik bilmemi,  onu

Yakında, İngilizler Urfa ve diğer vilayetleri alacaklar… bana da hoşin,i verecekler buranın tek hakimi biz olacağız baba  ben olacağım baba beeeeen!dinimiz dilimiz,adımız değişmeyecek

Jiyan

—sus, sus it sus soysuz, bu yörede duymadım görmedim kim diyormuş yalancı it sussss…

Kürtler ne ise bizde oyuz… Nerden duyarsın kim diyor?

(Devam edecek)