Bir Şehirden Geçtim Adı “Urfa”

Bir masal şehrinden geçtim

Ceplerime efsaneler doldurdum

Bir nasuh tövbe Âdem’den

Bir gül İbrahim’den

Eyüp’ten çile, Şuayip’ten öğüt aldım

Musa’yı gördüm Tektek’lerde 

İsa’nın duasından muska astım boynuma

Bir şehirden geçtim Cibril ateşi gül eyliyordu.

Bir şehirden geçtim kervanlar Hicaz’a Gül taşıyordu.

Bir şehirden geçtim

Semasında ezanlar, segâh

Ömer’in ordularına namazgâh

Selahaddin’ e kışla

Kudüs’e açılan kapı

İdris’ten kalan bu yapı

Bir şehirden geçtim

Ben kendimden geçtim.

Kabaltılarından zaman akıyor

Duvarlardan zakkum çiçekleri bakıyor.

Kaleden, kral kızından

Hızmalıdan, Halepliden

Anzılha’dan 

Bir şehirden geçtim

Her şeyin türküsü, her türkünün bir hikâyesi vardı.

Bir şehirden geçtim

Sokakları şiir işlemeli

Evleri cennet bahçesi

Avlusunda su sesi

Asmasında kuş sesi

Bir şehirden geçtim

Kuşları köşkte yaşar

Bir şehir ki

Nabi’nin Ruhası, Dede Osmanın nefesi

Bir şehirden geçtim

Medine’ye eş

Kudüs’e kardeş

Tarihe güneş

Tarihten daha tarih

Onda masaldı tarih

Bir şehirden geçtim

Ben kendimden geçtim…

Bekir Urfalı